Μια ιδέα βόμβα’, επιγράφει το 16σέλιδο ρεπορτάζ του το περιοδικό Der Spiegel. Πρόκειται για ένα ρεπορτάζ αναδρομή στην ιστορία του ευρώ και την σχέσης της Ελλάδας με αυτό. Δώδεκα δημοσιογράφοι υπογράφουν το μακροσκελές ρεπορτάζ για το οποίο έκαναν έρευνες στις Βρυξέλλες, το Λουξεμβούργο, την Αθήνα, το Βερολίνο και αλλού.
Το άρθρο ξεκινάει με την επίσκεψη του Χορστ Ράινμπαχ, του επικεφαλής της Ομάδας Δράσης της ΕΕ για την Ελλάδα στο αεροδρόμιο της Αθήνας, ο οποίος κατά τη διαδρομή προς το υπουργείο Οικονομικών αντιλαμβάνεται πως έχει προσγειωθεί σε ‘μια χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης’.
Το περιοδικό διερωτάται «Πώς είναι δυνατόν, τα χρέη μια μικρής χώρας να ταρακουνούν μια ολόκληρη ήπειρο; Το ελληνικό δράμα εξηγεί γιατί το ευρώ έγινε το πιο επικίνδυνο νόμισμα του κόσμου: βασίστηκε σε χρέη, σε μια σαθρή βάση χωρίς ηγεσία. Η ιστορία μιας ωραίας ιδέας, που θα γίνει τραγωδία».
Αυτή είναι η ιστορία που ξετυλίγει το Spiegel σε ‘τέσσερις πράξεις’ όπως στο θέατρο. Στην 1η πράξη αναφέρεται η γέννηση του ευρώ (1991 έως 2001), στη 2η πράξη γίνεται λόγος για τη ζωή με το ευρώ (2001 έως 2008), στην 3η πράξη, η οποία υπογράφεται ‘Η κρίση του ευρώ’ αναφέρεται ‘πως η Ελλάδα γίνεται το μπαλάκι των επενδυτών, πως η ΕΚΤ ξεστρατίζει, γιατί οι Έλληνες δεν καταλαβαίνουν πλέον τον κόσμο, πως χάνεται το στοίχημα του Μάαστριχτ’. Η ιστορία τελειώνει με την τέταρτη πράξη ‘Το μέλλον του ευρώ’ - 2011 και ένα μεγάλο ερωτηματικό.
Στην καθημερινή ιστορία των Ελλήνων και τη σκληρή πραγματικότητα που ζουν αναφέρεται στο ‘σαλόνι’ της, σε ένα ολοσέλιδο αφιέρωμα η Süddeutsche Zeitung. O τίτλος του ρεπορτάζ είναι ‘Πιάστε τον κλέφτη’. «Ενοχές και χρέη στην Αθήνα: Πολλοί Έλληνες καταλαβαίνουν πως τους έκλεψαν το μέλλον».
Το ρεπορτάζ μέσα από μια ψύχραιμη και καλοζυγισμένη ματιά περνάει από τα καφέ στην Αθήνα και τη μαρτυρία μιας καθηγήτριας, η οποία λέει πως τα καφέ αυτά είναι ‘το τελευταίο που μας άφησαν’ αλλά και παράλληλα περιγράφει τη σκληρή πραγματικότητα στα σχολεία, όπου ξεκίνησε η σχολική χρονιά χωρίς βιβλία.
Το άρθρο αναφέρει ανάμεσα σε άλλα την επιθυμία των περισσότερων ‘να φύγουν μακριά’, τη μαρτυρία ενός ψυχολόγου ο οποίος μιλάει για την κατακόρυφη αύξηση των αυτοκτονιών, την επιστολή ενός επιχειρηματία στην Άνγκελα Μέρκελ, με την οποία ζητά τη βοήθεια των Γερμανών ώστε να μη δοθεί ούτε ένα σεντ στην Ελλάδα, εάν οι Ευρωπαίοι ελεγκτές δεν επιβεβαιώσουν πως έγιναν πράγματι πράξη οι υποσχέσεις. Τέλος το άρθρο τελειώνει με την αναφορά στο επιτυχημένο θεατρικό έργο των Ρέππα-Παπαθανασίου ‘Raus’.
Η ίδια εφημερίδα, η Süddeutsche Zeitung, στις οικονομικές της σελίδες φιλοξενεί ένα σχόλιο με τον τίτλο «Αγαπάμε την Ελλάδα». Το θέμα είναι οι προτιμήσεις των τουριστών το καλοκαίρι που μας πέρασε και σημειώνει: «Η έκπληξη του καλοκαιριού ήταν η Ελλάδα, όπου υπάρχουν παρωχημένες τουριστικές δομές, πολλά φαίνονται ξεπερασμένα, παλιά ξενοδοχεία, υψηλές τιμές, λίγες προσφορές all inclusiv. Φωτογραφίες και ρεπορτάζ από διαδηλώσεις στην Αθήνα, δεν ήταν και πολύ ελκυστικά για τους τουρίστες». Όμως η εφημερίδα καταλήγει: «Τί να σου κάνει μια κρίση; Εμείς αγαπάμε την Ελλάδα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου